Een Boi voor mijn man

Vandaag is het tien jaar geleden dat mijn man en ik een koppel werden. Hij is geen cadeautjesman, hij geeft er wel maar om hem eentje te geven, dat hoeft allemaal niet. Daarom leek het mij het uitgelezen moment om hem te verrassen met een zelfgemaakte trui. Hij is hier namelijk het enige slachtoffer in huis voor wie ik nog nooit iets heb gemaakt.

Daarom leek het mij ideaal om met iets eenvoudigs te beginnen. Ik koos de Boi sweater uit het boek I love sweaters van Fran Vanseveren. 

Mijn oog viel op een stofje van see you at six, meerbepaald de midnight blue stripes. Ik bestelde deze online en het wachten kon beginnen. Vijf dagen geleden kwam eindelijk mijn pakketje aan. Groot was mijn desillusie, want het werd een midnight blue ‘zonder stripes’. De verkeerde stof was opgestuurd. Helaas bleek de stripes intussen uitverkocht, dus ruilen was geen optie. Ik kon m wel terugsturen, maar vijf dagen voor het af moest zijn, er bleven weinig opties over...

De webshop in kwestie betaalde wel keurig het prijsverschil terug, maar ik weet niet of ik er nog terug zal kopen. Maar goed, tijd dus om eraan te beginnen. Manlief stond regelmatig model, het moest immers goed zitten. De maat en het model vielen meteen goed. Maar het borstzakje vond hij maar niets, dat haalde het uiteindelijk dus niet. Daardoor is het een vrij ‘saaie’ trui geworden, maar mijn model vind dat het dan net makkelijker te dragen is. Goed dan...

Hoewel ik het patroon perfect heb gevolgd heb ik toch meteen twee opmerkingen:

  1. De hals is veel te breed
  2. De aangegeven maten voor de halsboord kloppen niet. Hierdoor is mijn halslijn veel te los. Maar door de te grote hals kan ik er ook niets meer aan veranderen. 

Ik ben dus zelf erg ontevreden van deze trui. Mijn model is echter blij. Dat telt uiteindelijk. En in het ergste geval eindigt het als deel van zijn pyjama. Ook geen schande, toch?


Reacties